Filmrecensies van Bart Verhoeven

Dealer stelde mij teleur. De rauwigheid en het goede acteerwerk konden mij bekoren, maar het overvolle verhaal doet deze Belgische met prijzen overladen dramafilm de das om. Recensie

Mijn filmmoeheid is weer wat verdwenen door The Last Ones. Hier krijg ik energie van, los van dat het verhaal helemaal geen energie geeft. Recensie

In Sundown speelt Tim Roth de pannen van het dak als timide, ingetogen en mysterieus persoon. Ook is hij onbevangen en lijkt gevoelloos. Daar schuilt wel wat achter, in deze interessante en nieuwsgierig makende film. Recensie

Lingui, The Sacred Bonds is een fraaie film, niet alleen in wat je ziet, maar ook in wat je niet ziet. Ingehouden woede van vrouwen die niets anders willen dan gezien en gehoord worden. Een stille en langdurige oorlog voeren ze. Recensie

Coupez! kent een zeer trage start, maar het laatste uur geeft duiding aan het eerste half uur. Knap en creatief gefilmd, met als eindresultaat een vermakelijke film. Recensie

Supereroi is een zomerfilm waar je lekker bij weg zwijmelt. Soms rommelig, maar dat past wel bij het personage van Anna. Verliefdheid is zo mooi en soms ook pijnlijk. Recensie

Niet altijd even overtuigend acteerwerk, maar de wijze levenslessen van deze coming of age zijn duidelijk. Daarnaast oogt de film lekker rauw, wat past bij het verhaal. Recensie

Kokon is een zeer fijne coming of age film. Een film die je zin doet krijgen in de zomer, mede door het gelige laagje. Een kleine film, maar juist de boodschap is groots. Verrassend goed acteerwerk ook! Recensie

Piccolo Corpo is een trage en uiteindelijk ook saaie film. Een mooi geschoten film met indrukwekkende landschappen en een verhaal met boodschap, maar ook een film die niet weet te raken. Recensie

Las Consecuencias is een zorgvuldig opgebouwde en onderhoudende film die de kijker uitdaagt. Ze zetten je wellicht zelfs op het verkeerde been. Recensie

Een rauwe film over kinderen met paranormale krachten, waarbij er helden en antihelden zijn. De verbeeldingskracht speelt een grote rol, waarbij we bijna alles vanuit het perspectief van de kinderen zien. En de spanning neemt alsmaar toe… Recensie

Encore is een feelgood film waarin je steeds meer verliefd wordt op Élise. Een film waarbij je zin krijgt om te dansen en lekker te eten. Een fijne sfeer en bijpassende muziek zorgen ervoor dat deze film het kijken waard is. Recensie

Een prima documentaire, over de de teloorgang van een gevallen en niet meer zo stilzwijgende comedian. Alleen jammer dat men hem liever niet zag praten, want hij zei echt wel betekenisvolle dingen. Recensie

Incroyable Mais Vrai is een typische Quentin Dupieux-film. Absurd, vermakelijk en heerlijke humor. Hoe krijg je het überhaupt verzonnen, zo een verhaal. Recensie

Spanning, humor en drama verweven met prachtig licht en een prachtige natuur. Een grote ontdekkingstocht! Recensie

To Olivia spreekt, net als de boeken van Roald Dahl, tot de verbeelding. Over rouwen, waarbij je valt en weer opstaat. Een sympathieke film met een traan en een lach. Recensie

Les Amours d’Anaïs is een film met een irritant hoofdpersonage, die het bloed onder je nagels vandaan haalt. Dat is de bedoeling, dus die missie is geslaagd. Tegenhangster Émilie zorgt voor de balans in een film die inkakt, maar daarna ook weer opleeft. Recensie

Nudo Mixteco is een verrassende film, waarin drie verhalen subtiel in elkaar overgaan. Als kijker leef je mee en voel je de pijn van de vrouwen. Knappe eerste film van regisseuse Ángeles Cruz. Recensie

Beyto viel vies tegen. Clichématig, niet overtuigend geacteerd en de makers willen teveel vertellen in de tijd die de film duurt. Jammer, want het verhaal an sich is prima. Recensie

El Buen Patrón is een geslaagde feelgood, waarin men de schijn wel weet op te houden. Goede timing, perfect acteerwerk van Bardem en uiteindelijk gewoon een vermakelijke film. Voor mij is dat genoeg. Recensie

Feast is een bijzondere en vage film die uitdagend is, maar ook niet altijd goed te volgen. Daarnaast lijkt de film een satire te zijn, daar waar het bittere ernst is. Dat doet de film met een documentaire-stijl overigens wel goed. Recensie

The Saint of the Impossible weet te raken. Het acteerwerk van de tweelingbroers is weliswaar niet top, maar het verhaal weet de schrijnende situatie van velen samen te vatten. Over overleven, hopen en dromen in een genadeloze nachtmerrie. Recensie

Ook meer dan genoeg te lachen overigens. Kier beheerst zijn vak en weet de boodschap vaak alleen al met lichaamstaal over te brengen. Recensie

Onconventioneel, vol met romantiek, maar nog meer onzekerheid, verdriet en pijn. Gezien de tijd waarin het zich afspeelt ook niet heel raar. En Tom Schilling en tegenhangster Saskia Rosendahl floreren! Recensie