Filmrecensies van Bart Verhoeven

Ik kon al het acteerwerk van iedereen eigenlijk wel waarderen. De film heeft een toneel-esque stijl en heeft zelfs een vleugje spanning. Recensie

Een fraaie film, dat zeker, maar de binding met Fabietto was er door dat rommelige eerste deel niet echt. Recensie

Encounter is een nieuwsgierig makende thriller die verhalenderwijs gebruik maakt van het genre sciencefiction. Riz Ahmed weet te overtuigen als overbezorgde vader, waardoor je als kijker vaak twijfelt. In deze klopjacht komen spanning en inhoud samen. Recensie

The Power of the Dog valt vies tegen. De spanning bouwt zich langzaam op, maar gaat als een nachtkaars uit. Een overtuigende Cumberbatch verandert daar helaas niets aan. Recensie

Dune is een op en top scifi, waarin de spanning zich langzaam maar sterk opbouwt. Een niet al te diepgaande film, maar het is nog wel wachten op deel 2, die in 2023 uitkomt. Een bescheiden visueel spektakel met een onheilspellende score. Recensie

The Mirror and the Window is een traag opbouwende documentaire die best een zware en lange zit is. Recensie

De Schatten van de Krim is een best wel spannende documentaire die gelijkenissen vertoont met Mijn Rembrandt, die ook van Hoogendijk is. Een getouwtrek om kunst die nog niet zo eens een zo hoge waarde heeft. Al blijkt de politieke waarde onschatbaar! Recensie

Housewitz is een toch wel intiem gefilmde en beklemmende documentaire over de bijzondere en excentrieke Lous. Recensie

Ik hink een beetje op twee gedachten na het zien van The Last Days of Gilda. Enerzijds een fraaie film met een noodzakelijke boodschap, maar we zien ook wel hele grote verschillen. Recensie

Villa Caprice is uiterst een interessant steekspel. Een film die misleidt en blijft boeien tot het einde. Misschien niet voor iedereen even toegankelijk, maar de twee hoofdpersonages weten van begin tot einde te boeien. Recensie

In Maid zie je Margaret Quelley met de volle overtuiging de alleenstaande moeder Alex spelen. Het bureaucratische systeem helpt haar voor geen meter, maar gelukkig is het een powervrouw. Je leeft mee met haar, wat ook meer dan terecht is. Recensie

Canción sin Nombre is een prachtig geschoten zwart-wit film. Beelden spreken voor zich en versterken het verhaal. Een verhaal dat schokkend is en zorgt voor enkele kippenvelmomentjes. Oogstrelend debuut van Melina León. Recensie

Het eerder benoemde sterke einde zorgt in Ballad of a White Cow toch nog voor de aangename verrassing. Gelukkig maar, want deze film is, los van het fraaie camerawerk, traag en saaiig. Recensie

Uiteindelijk is Sun Children niet heel spannend en je kunt uittekenen hoe het afloopt. Een klein beetje humor doet de film overigens goed, met de kopstoot als beste voorbeeld. Recensie

Een perfect debuut met grote talenten. Niet alleen de maker, maar ook de jonge acteurs. Recensie

Filminhoudelijk miste ik de echte diepgang. Bella heeft een bewijzingsdrang, vooral naar zichzelf, maar waar die precies vandaan komt blijft onduidelijk. Ze lijkt een leegte te voelen die ze wil opvullen. Als kijker leef je dan ook misschien minder mee met Bella dan dat de bedoeling is. Recensie

Gagarine is dan misschien wel de zoveelste film over een van de banlieues in Parijs, maar dan wel een met een andere insteek. Een coming of age met een twist, een vleugje magie en een boodschap die staat als een flatgebouw. Durf te dromen! Recensie

Pig is een melancholische film die cinematografisch zeer fraai is. Recensie

Songs of Repression is schokkend in de verhalen, maar vlak in de emoties. Een documentaire die als documentaireserie misschien meer tot zijn recht zou komen. Uiteindelijk pakte de documentaire mij niet. Recensie

Een maatschappijkritische boodschap, maar wel een die net teveel is ingepakt met humor, ondanks de boodschap die nog steeds staat als een huis. Recensie

Een fijne kleine fantasievolle film die met een wat langere speelduur misschien nog krachtiger zou zijn. Recensie

Eigenlijk is State Funeral een lange documentaire vol met propagandamateriaal van toen. Het einde geeft gelukkig de duiding die de met dieprode kleuren doordrenkte documentaire nodig heeft. Recensie

Here We Are is een ontroerende en lieflijke film waarin je je als kijker aan de twee protagonisten bindt. Een droevige situatie die laat zien wat onmacht en wanhoop met mensen kan doen. Loslaten doet pijn! Recensie

The Kid laat een perfecte combinatie zien tussen humor, drama en liefhebben. Een verhaal dat je raakt, al was de 53 minuten durende speeltijd te kort voor een echt goede uitwerking. Een mooie opmaat naar Chaplin zijn latere werk. Recensie