Filmrecensies van Paul Hauer

Waar veel filmmakers en studios zich veelvuldig schuldig maken aan het in grote lijnen kopiëren van genregenoten, gooit Goldhaber het over een compleet andere boeg.

Naast een spannende serie ook erg dramatisch.

Het gaat er dan ook stevig aan toe, maar het is jammer dat er totaal geen spanning aanwezig is.

De dames doen zeker niet onder voor hun mannelijke collega’s die in de voorgaande delen zich schuldig maakten aan lucratieve misdaden. Mede te danken aan het goede acteerwerk en de wijze waarop de filmmaker het verhaal in beeld brengt.

Ook iets braver. Ondanks dat het nog steeds een vermakelijke film is die absoluut zijn momenten heeft.

Nick Robinson verdient alle credits voor hoe hij Simon neerzet, maar ook de bijrollen die door Katherine Langford, Jennifer Gardner en Josh Duhamel verdienen alle lof.

Een aaneenschakeling van bizarre stunts en toevalligheden is dan ook onvermijdelijk terwijl er binnen anderhalf uur wordt opgebouwd naar een bombastische finale.

In tegenstelling tot genregenoten bevat de film geen goedkope trucs om de kijker de stuipen op het lijf te jagen. Het zijn juist de subtiele hints naar wat er eventueel komen gaat wat The Lodgers spannend maakt.

De serieuze ondertoon is er dan ook, maar het is luchtig genoeg om je bijna 2 uur lang te vermaken en wellicht te wanen in het wilde westen.

Helaas is niet onderhoudend genoeg om de kijker op het puntje van zijn of haar stoel te houden. De film kabbelt wat voort en interessante plotwendingen of aanwijzingen naar potentiële daders blijven achterwege.

Bohemian Rhapsody zit vol met momenten waar ik een brok van in mijn keel kreeg, maar er is ook ruimte voor romantiek en humor. Een emotionele rollercoaster mag de film dan ook zeker genoemd worden, maar de balans is wel op orde.

Joe Cole speelt de rol meer dan uitstekend en met weinig (verstaanbare) dialogen brengt Sauvaire het verhaal goed over op de kijker.

Een pakkende horror/thriller die naar mijn mening wel iets meer bloed en gore had mogen hebben om als horror bestempeld te mogen worden, maar als spannende thriller slaagt Soderbergh’s meest recente film met vlag en wimpel.

Een horrorfilm zoals deze hoort te zijn, de fans geeft wat ze willen en de onwetende kijker de mogelijkheid geeft om voor het eerst kennis te maken met horroricoon Michael Myers.

Een meer dan welkome verademing na het zeer teleurstellende Star Wars: The Last Jedi.

De diepere lagen en de verborgen boodschap gaan snel verloren door de kleine teleurstelling die overheerst.

Hoewel de spanning niet altijd even sterk aanwezig is, wordt dat ruimschoots goed gemaakt met een aantal moordpartijen om van te smullen.

Met een verhaal dat goed in elkaar steekt en het puike acteerwerk van de ensemble cast, weet Flanagan het publiek mee te sleuren...

Een must voor de liefhebber. Ondanks dat de door J.A. Bayona geregisseerde film het niveau van zijn voorganger bij lange na niet haalt.

Sommige aangrijpende en indrukwekkende beelden spreken soms al genoeg tot de verbeelding om het publiek te vermaken en te overdonderen.

Toch is Coneheads niets meer dan een uitgerekte episode van een willekeurige sitcom waarin flauwe grappen vooral voor het vermaak moeten zorgen.

Venom is een vlotte film, maar dat neemt niet weg dat de makers ook veel aandacht aan het verhaal hebben besteed.

David Leitch heeft dan ook een heerlijke actiefilm gecreëerd die als waardige opvolger mag worden bestempeld.

De emotionele band met Mandy wordt nooit gecreëerd en met een aantal kleine subverhaaltjes maakt de regisseur de film te warrig om deze ook goed te kunnen volgen.