Filmrecensies van Gert Verbeek

De opzichtige manier van filmen zorgt er in combinatie met modern taalgebruik en hedendaagse dansjes voor dat The Favourite niet bepaald als historisch correct bestempeld kan worden. Toch passen de vervormde beelden goed in de achttiende eeuw. Recensie

An Impossibly Small Object intrigeert als ideeënfilm maar heeft vanwege de afstandelijke benadering in de tweede helft moeite om te raken. Recensie

Het doet de kijker tegelijk realiseren hoe kostbaar tijd is en hoe het uit onze vingers glipt. Recensie

Om Close en Pryce extra te laten stralen worden ze omringd door een ensemble acteurs met veel minder uitstraling. Recensie

Beeld en montage proberen de kijker net zo uit balans te brengen als Jimmy. Op die manier wordt de betrokkenheid vergroot met een complex personage met wie de kijker zich normaal gesproken niet zo snel zou hebben geïdentificeerd. Recensie

Bij een film over een tegendraadse kunstenaar hoort muziek van een tegendraadse componist. Recensie

Behalve de voice-over en het weinig aansprekende acteerwerk viel ik ook over de toevalligheden in het script. Recensie

Plot speelt een onderschikte rol in Mandy. Toon en kleur doen er meer toe dan het verhaal. De film lijkt bedoeld om te ervaren als een muziekstuk. Recensie

De documentaire verluchtigt de ellende hooguit met leedvermaak en pijnlijke humor... Recensie

Geeft ook op symbolische wijze kritiek op de verouderde denkbeelden over vrouwenrechten. Recensie

De film laat ons lachen om de Japanse zelfspot en er is veel op te steken van de creatieve manier waarop eten een rol kan spelen tijdens seks. Recensie

Het sounddesign verplaatst je op die manier in het hoofd van Holm en in de wereld zoals hij die ervaart. De verbeeldingskracht doet de rest. Recensie

De brave Amin bewaart afstand tussen hem en de wereld door een camera tevoorschijn te halen. Recensie

First Reformed verloopt als een trage fade to black. Recensie

Een spannende horrorthriller met een vleugje maatschappijkritiek. Recensie

De makers van de documentaire hebben de identiteit van die persoon heel subtiel en welbewust uit het zicht gehouden. Recensie

In de horrorfilm A Quiet Place zorgt stilte op de soundtrack niet voor rust maar voor onbehagen. Recensie

De film heeft de neiging om de kijker extra handvatten aan te reiken. Surrealisme werkt meestal beter (en is meer beangstigend) wanneer het volledig ongrijpbaar is en aanwijzingen en verklaringen achterwege blijven. Recensie

Het tempo ligt echter zo hoog dat de kijker nauwelijks tijd heeft om stil te staan bij de denkfout die regisseur en scenarioschrijver Sun-ho Cho maakt. Recensie

Ondanks de lange speelduur worden sommige scènes afgeraffeld. Recensie

De filmmakers benadrukken meerdere keren hoe de kunstmatige filmwereld zich onderscheidt van de echte wereld. Recensie

Laat meer capriolen op grote hoogtes zien waarbij de geestelijke gesteldheid van de stuntmannen en een enkele stuntvrouw in twijfel getrokken mag worden. Recensie

Charlotte Rampling acteert zo goed dat het pijn doet. Recensie

Geen grootse film, maar wel een mooi afscheid van een bijzondere acteur en alleen al de moeite waard vanwege Stantons uitvoering van het liedje Volver, Volver. Recensie