Filmrecensies van Bart Verhoeven
Dit zijn alle films en series die Bart heeft gerecenseerd. Lees meer op: De Protagonisten.
Aantal filmrecensies: 983 / 983
Opties
The Painter and the Thief is een bijzondere documentaire. Twee verschillende mensen die uiteindelijk helemaal niet zo verschillend zijn. Een zoektocht naar twee verloren schilderijen, maar ook naar jezelf, samen met de dief. Recensie
Words on Bathroom Walls was een zware tegenvaller. Te geforceerd en teveel is er gekeken naar wat de kijker wil zien. Daardoor is er weinig tot geen creativiteit te zien. Godzijdank speelden Charlie Plummer en Andy Garcia nog mee, want die zorgden ervoor dat het geen hele dikke onvoldoende was. Recensie
Jolt voelt te onsamenhangend en leeg. Ja, vermakelijk is de film zeker en lachen zal je zeker, maar dat is bij verre niet genoeg om te overtuigen. Recensie
Strawberry Mansion is een bijzondere en aangename film. Maak je klaar voor een carnavaleske kleurenexplosie waarin dromen centraal staan. Een film die je eigenlijk gewoon blanco in moet gaan. Recensie
In Aznavour le Regard de Charles krijgt de muziek van Aznavour beeld, een stem en een uitleg. Op het einde van de rit weinig spannends en redelijk eenzijdig. Niet raar, aangezien het een biopic is waarbij de man zelf de camera hanteerde. Recensie
Le Sorelle Macaluso is een aangrijpende coming of age. De pijn is duidelijk zichtbaar, met dank aan de overmatige grimes. De zee is mooi, maar voor de zussen is de zee vooral confronterend. Recensie
Only You is een lief klein filmpje waaruit blijkt dat je relatie wel heel goed moet zijn wil die stand houden in een dergelijk situatie. Dat zag ik bijvoorbeeld eerder ook al in het prachtige maar ook betere Private Life. Jammer alleen dat ik de film niet op alle momenten voelde zoals ik die zou moeten voelen, ondanks het herkenbare verhaal. Recensie
Un Homme et une Femme is een prachtige, liefdevolle, intieme, maar ook pijnlijke film. De liefde spat van het beeld af. Niet alleen door het overtuigende acteerwerk, maar ook door de cinematografie. Bravo! Recensie
Een fraaie tekenstijl die het moet hebben van de eenvoud. De film zelf is eigenlijk helemaal niet simpel, want er zitten nogal wat leermomenten in voor de kijker. Recensie
Daughters of the Dust is een film die kijkt als een toneelstuk in een documentaire-stijl. Perfecte aankleding, mooi gefilmd en een boeiend verhaal. Toch gaat het na een uur ook vervelen en is het een lange zit. Recensie
Bad Luck Banging or Loony Porn is licht komisch, kent een expliciete start en een heerlijk einde. Met name het eerste en derde deel konden mij bekoren, maar het tweede deel deed mij niet zoveel. Recensie
Au, au, au, au, wat een pijnlijk mooie film is Sin Señas Particulares. In zijn eenvoud een bikkelharde film over innerlijke pijn. Hoop doet leven, maar de wanhoop blijft bestaan. Recensie
Le Milieu de L’horizon is bij tijd en wijlen een zwoele zomerfilm, die helaas wel wat voorspelbaar aanvoelt. Recensie
Lourdes is een intiem en respecterend portret over hoopvolle gelovigen. Allen geloven ze in God en houden ze zich aan hem vast. Recensie
Lumina is filmisch gezien echt meer dan fraai. Een kunstwerk, waardoor je weer zin krijgt om door Italiaanse stadjes te struinen. Doordat de film traag is en op het einde van de rit uiteindelijk ook saai, was hij toch niet aan mij besteed. Recensie
Op het einde van de rit is het naar mijn mening vooral een vrij lange documentaire voor de liefhebbers van zijn muziek. Recensie
Gunda is een filmisch zeer fraaie coming of age over onder andere varkens. Recensie
Petite Fille laat een gezin zien dat ontzettend liefdevol en krachtig is. En wat zijn ze veerkrachtig, want ga er maar eens aanstaan als veel mensen je raar aankijken omdat je dochter zichzelf niet mag zijn. Blijf lekker jezelf, Sasha. Graag meer mensen zoals jij en je gezin! Recensie
I Don’t Wanna Dance is een prima film met een talenvolle cast. Ik miste alleen wel kracht en overtuiging in het toch wel voorspelbare verhaal. Recensie
Het verhaal blijft mij wat onduidelijk, maar de documentaire-achtige rauwe stijl sprak mij aan. Net als het geweldige acteerwerk van hoofdpersoon Paul Aràmbula. Recensie
The Blue Danube is een leuke film waarin de kracht van herhaling een meerwaarde heeft, maar op een gegeven moment ook gaat vervelen. Komisch, strak geregisseerd en uiteindelijk gewoon duidelijk in wat het wil vertellen. Recensie
De emoties zijn zichtbaar en de personages ontwikkelen zich naarmate de film vordert. En dat einde zal nog wel even beklijven. Recensie
Jammer alleen dat ik de spanning miste. De film ontbrandt eigenlijk nooit, ook niet op momenten dat het de bedoeling is. Recensie
