Filmrecensies van Julius Koetsier

Wanneer je, zoals Nicolas Cage, in heel veel kleine genreproducties verschijnt, kan er eens een Mandy tussen zitten. Vaker beland je echter in iets als A Score to Settle. Recensie

Hoe groot mijn affectie voor de versie van James Whale uit 1933 ook is: die van Leigh Whannell is de beste Invisbile Man. Recensie

Ik snap best dat de film door de internationale pers met de grond gelijk gemaakt wordt, maar ik kan niet ontkennen dat ik het laatste half uur met een brede grijns heb gekeken. Brahms' Curse is onderhoudende pulp, die zichzelf godzijdank 100% serieus neemt. Recensie

Birds of Prey had best wat verder mogen gaan; écht een anarchistische komedie mogen zijn of een keiharde actiefilm – nu blijft het bij flirten met die genres. Maar binnen de kaders van de DC Extended Universe levert Yan een film met een eigen, grijnzende smoel. Recensie

Hij doet het nog eens over met een (voorlopige) afsluiter die weinig toevoegt, maar zijn hardcore fans vast een plezier doet. Recensie

Voor de Tarkovski-liefhebber biedt A Cinema Prayer waarschijnlijk weinig nieuwe inzichten, maar wel een mooi, inspirerend en voorbij-vliegend anderhalf uur. Recensie

Op de momenten dat Joker werkt, komt dat door Phoenix. Zijn rol is goed genoeg om de hele film naar een hoger plan te tillen. Maar dat kan niet verhullen wat Joker is: een film van Todd Phillips die het gezicht van Scorsese draagt als een clownsmasker. Recensie

Belangrijker dan de warboel van een verhaal is de chemie tussen de leden van de Losers Club, die ook bij de volwassenen aanwezig blijkt. Recensie

Scary Stories is dus meer dan welkom, en over een jaar of tien zullen genreminnende begin-twintigers zich de film herinneren als een belangrijke stap in hun kijkontwikkeling. Recensie

Midsommar ontpopt zich tot een gruwelijke variant op Eat Pray Love. Dat is een aanbeveling. Recensie

Johnson brengt rustig en overzichtelijk de stevige knokpartijen in beeld. Geen bijzonder creatieve choreografie, gewoon veel rake klappen. Recensie

Het doet deugd dat er weer grote horrorfilms gemaakt worden met respect voor eigenlijk-nog-te-jong publiek. Recensie

Het moet raar lopen, wil Disneys live-action-remake van ALADDIN in december niet ergens onderaan het jaarlijstje bungelen. Dit is oprecht een schokkend slechte film. Recensie

Aangenaam is de terugkeer van Michael Myers als ultieme boogeyman... Recensie

Rauw, eenvoudig, precies raak en net mooier dan je het in het echt zou zeggen: zo kennen we Zahler. Recensie

HELLBOY kan bestudeerd worden als een voorbeeld van wat er allemaal mis kan gaan in hedendaagse actiecinema. Recensie

DC geeft ons eindelijk eens een lekker pretentieloos avontuur, en overtreft daarmee met speels gemak de laatste film van grote concurrent Marvel. Recensie

Het tweede deel in J.K. Rowlings spin-off-serie van haar Harry Potter-verhalen bevat vooral méér personages, maar ze weten nog minder te boeien. Recensie

Wie zich laat meevoeren wacht puur filmisch genot, en heel wat stof om over na te praten. Recensie

Life Itself is, zoals het leven zelf, rommelig, verwarrend en vaak saai. Recensie

Een kans op emotionele betrokkenheid bij de hoofdrolspeler gaat voorbij. Tja, personages zijn ook nooit Roths sterkste kant geweest. Recensie

Niet echt de domme zomerpret die het concept 'Jason Statham vs megahaai' belooft. Het blijft bij acceptabel amusement... Recensie

Ook met deze tweede Ant-Man gaat Marvel voor een luchtiger, humoristischer toon. Recensie

Geen meesterwerk; gewoon een prima superheldenfilm met een paar meesterlijke scènes. Recensie