Filmrecensies van Kurt Velghe

Wie houdt van strakke thrillers met goede acteurs, zit met deze 7500 gebeiteld. Er wacht je een spannende vlucht van een strak anderhalf uur. Recensie

De achtervolgingen zien er geloofwaardig uit, de crashes zorgen bij momenten voor heuse schrikmomenten en ook de bloederige momenten zijn geloofwaardig in beeld gebracht. Recensie

De sfeer zit meteen goed en voor je het weet, bevind je je in een soort Twilight Zone in een desolaat stadje. Recensie

Het einde van de film legt het er wellicht te vingerdik op, maar voor de rest is dit een uiterst vakkundig en degelijk gemaakte Vlaamse politiethriller. Recensie

De film gaat nooit echt vervelen, maar is langs de andere kant ook niet meeslepend genoeg om 2 uur en 35 minuten de aandacht bij de les te houden. Recensie

Lang geleden dat ik nog eens zo'n mooie, integere Vlaamse film zag. Recensie

De af en toe ongeloofwaardige plotwendingen en het 'wat kan een mens nog meer overkomen'-gevoel moet je erbij nemen, maar als je je verstand op nul zet, dan is dit een bijzonder genietbare rampenfilm met geloofwaardige personages. Recensie

De zwart-wit fotografie is een duidelijke meerwaarde, maar ook de soundscape zorgt voor een bevreemdende ervaring. Alleen had ik af en toe het gevoel dat vorm verkozen werd boven inhoud. Recensie

De film wordt ook bevolkt door een reeks aimabele personages en straalt bijna uitsluitend positieve vibes uit. Dat maakt deze film tot de ideale film voor de zomer van 2020. Recensie

De film blijft op twee (manke) benen hinken en wordt bovendien ondersteund door wat volgens mij de meest irritante soundtrack van de 21ste eeuw moet zijn. Recensie

Gary Cooper kreeg terecht een Oscar voor zijn rol van getormenteerde sheriff, verscheurd door zijn plichtsbesef en zijn liefde voor zijn vrouw, maar tegelijkertijd ontgoocheld in de inwoners van het dorp dat hij al die jaren trouw gediend heeft. Recensie

De afstandelijke vertelstijl maakt ook dat je als kijker geen emotionele betrokkenheid voelt bij de personages, wat toch noodzakelijk is om echt meegesleurd te worden in een verhaal. Recensie

Visueel prachtig, maar te lang waardoor de aandacht meer dan eens verslapt. Recensie

Dit is een goed gemaakte, fantastisch geacteerde en prachtig in beeld gebrachte thriller. Recensie

Een meesterwerk pur sang, met één van de knapste acteerprestaties uit de geschiedenis van de film. Recensie

Er wordt zowel door de volwassenen als door de tieners bijzonder goed geacteerd, met uiteraard Bill Skarsgård op kop als een uiterst angstaanjagende Pennywise. Qua sfeer zit het goed en de horror is overvloedig aanwezig zonder al te bloederig te worden. Recensie

Af en toe saai maar heerlijk om Costner en Harrelson aan het werk te zien. Recensie

Laat een dubbel gevoel achter: langs de ene kant ziet de film er fantastisch uit, maar langs de andere kant slagen de makers er nooit echt in (op een tweetal scènes na misschien (het hartverscheurende afscheid van Dumbo en zijn moeder is er één van)) om ons mee te trekken in hun verhaal. Een gemiste kans, als je ‘t mij vraagt. Recensie

Wellicht hadden de makers er beter voor gekozen om minder in te zetten op de personages en meer op de actie. Dat had een meer genietbare film opgeleverd, wat mij betreft. Recensie

Het feit dat de film voor mij niet voor de volle 100% werkte, heeft wellicht te maken met het feit dat ik de ontknoping al van ver had zien aankomen. Maar los daarvan heb ik toch intens genoten van deze bij moment razend spannende horrorfilm. Jordan Peele bewijst dat hij zijn Oscar meer dan waard was. Recensie

Deze film pretendeert niet meer te zijn dan hij is en dat is maar goed ook. Recensie

Rodriguez creëert een geloofwaardige wereld en bevolkt hem met kleurrijke personages. Wat mij betreft, een meer dan geslaagd eerste deel in wat wel eens een nieuwe franchise zou kunnen worden. Recensie

Ondanks het zware, beladen thema blijft de liefde tussen de twee protagonisten altijd centraal staan. Jenkins hanteert een poëtische beeldtaal en tovert bij momenten prachtige beelden op het scherm. Recensie

Dit lijkt op het eerste gezicht allemaal nogal zwaar, maar regisseur Jenkins houdt het allemaal behoorlijk lichtvoetig en vaak neemt de humor de bovenhand. Hahn & Giamatti zijn grappig als Richard & Rachel. Recensie