Movie reviews of Richard Olthof

The Worst Person in the World is een heerlijk coming-of-age drama waarin we de wispelturige Julie maar moeilijk keuzes in het leven zien maken die haar op enige wijze naar volwassenheid kunnen brengen. Review

Clifford the Big Red Dog is de zoveelste oude wijn in nieuwe zakken en brengt voor het genre bijzonder weinig nieuws onder de zon. Toch deert het allemaal niet, want de jonge doelgroep zal zich ongetwijfeld prima vermaken met de grote rode hond die New York behoorlijk op zijn kop weet te zetten. Review

Jurassic World: Dominion zou het epische slotstuk van zes Jurassic-films moeten zijn, maar weet de boel maar moeilijk in een bevredigende vorm samen te brengen. Review

The Matrix Resurrections is een fijn weerzien met de ooit baanbrekende wereld van The Matrix, maar voegt tegelijkertijd maar bar weinig toe. Review

Chip ’n Dale: Rescue Rangers is een heerlijke mix van live action en animatie die het gegeven van een reboot een compleet andere lading meegeeft. Review

Sing 2 4K is net zo muzikaal, vrolijk en vermakelijk als zijn voorganger uit 2016. Wederom staat er een hele rits aan catchy popsongs op de kijker te wachten die weer door een heel pluimage aan aaibare personages de wereld in worden geslingerd. Review

Pig is een bijzondere titel in het oeuvre van acteur Nicolas Cage die zich de laatste jaren vooral laat kenmerken door bedenkelijke wanproducten. Review

Spider-Man: No Way Home is een heerlijke blockbuster met een zweem van nostalgie over zich heen en daar wordt iedere liefhebber van het genre ongetwijfeld heel erg vrolijk van. Review

Gelukkig wordt de film nergens onnodig ingewikkeld en weten de makers het concept in een paar aangename een hapbare brokken aan de kijker over te brengen. Dat is overigens geen straf, want het levert een zeer vermakelijk film op die weer een heerlijke mix is van groteske actiescenes, humor en voor het eerst in het MCU gepaard gaat met een zeer aangenaam horror-randje. Review

Venom: Let There Be Carnage laat een hoop potentie liggen en voelt als een chaotische stuiterbal die werkelijk alle kanten opvliegt, behalve de juiste. Review

De film klinkt even bizar als dat het eindproduct is geworden, maar is alles behalve een prettige kijkervaring. Sono gooit het ene na het andere bizarre balletje op in een moordend tempo en zonder enige vorm van samenhang waardoor Prisoners of the Ghostland een brei aan goede bedoelingen is geworden die je nog lang na de aftiteling zal doen laten stuiteren. En nee, dat is geen compliment. Review

Coming 2 America is vooral leuk door de terugkeer van vrijwel alle castleden van het origineel en de toevoeging van wat andere elementen uit de jaren ’80, maar van een geslaagde revival van Coming To America, of Eddie Murphy, is helaas geen sprake. Review

Castle Falls lijkt op voorhand de zoveelste B-film uit het oeuvre van actiester Dolph Lundgren, maar toch is de film verrassend leuk voor een DTV-titel. Review

I Care a Lot komt voortvarend uit de startblokken als we actrice Rosamund Pike in haar element zien als slimme oplichtster die hoog-bejaarden op handige wijze financieel weet uit te knijpen, maar dan maakt de film halverwege ineens een bijzondere ommezwaai. Review

The Green Knight is een poëtische verfilming van het eeuwenoude verhaal over Sir Garwain en zijn strijd tegen de monsterlijke, smaragdgroene ridder met wie hij een levensgevaarlijk spel speelt. Review

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings is een heerlijk nieuwe smaak aan het steeds verder uitdijende Marvel Cinematic Universe. Review

Spirit Ongetemd is een meer dan prima animatie-avontuur voor de jonge doelgroep die ook heeft genoten van de gelijknamige serie die te zien was op Netflix. Review

Lansky is een wat tamme verfilming van het leven van één van de architecten van de georganiseerde misdaad. Review

The Nest is een klassieke slow burner die langzaam suddert naar zijn allesbepalende kookpunt. Toch is het regisseur Sean Durkin duidelijk niet te doen om een gigantische plottwist op het einde, maar is het vooral de weg daar naartoe die The Nest interessant maakt. Review

Voyagers is een sci-film vol potentie, maar het komt er allemaal net niet helemaal uit. Dertig jongeren die op een ruimtereis worden gestuurd en daarbij ontdekken dat ze emotioneel worden onderdrukt, levert een hoop spanning op, maar regisseur Neil Burger kiest daarbij helaas wel voor de gebaande paden. Review

The Suicide Squad is een dolle achtbaanrit die werkelijk alle kanten op schiet. Het levert een bijzondere film op waarbij de hand van de eigenzinnige regisseur James Gunn, bekend van de Guardians of the Galaxy-films, meer dan voelbaar is en in schril contrast staat met zijn ietwat saaie voorganger uit 2016. Review

The Boss Baby: Family Business is een wat clichématig vervolg die net iets teveel leunt op het concept van de eerste film. Review

Snake Eyes: G.I. Joe Origins gaat voortvarend uit de startblokken, maar weet door warrige verhaallijnen de aandacht van de kijker maar moeilijk vast te houden. Review

Supernova is een klein, maar prachtig drama over twee geliefden die elkaar langzaam dreigen kwijt te raken als één van hen leidt aan dementie. Review