Movie reviews of Paul Hauer

Maar New Year, New You is onderhoudend en spannend genoeg om de kijker wakker te houden.

Er is humor en drama. Het ene moment rollen de tranen over je wangen van het lachen terwijl er op het andere moment verdriet is. Dat maakt Soul niet alleen een prachtige film, maar ook één van de betere Disney Pixar films van de afgelopen jaren.

De door Al Campbell en Alice Mathias geregisseerde special is serieus, maar tegelijkertijd ook komisch. Niets of niemand wordt gespaard en dat is iets waar je de humor van moet inzien om de special te kunnen waarderen. Het is dan ook een gedurfde productie.

The Swerve is dan ook een spannende film zonder dat er echt iets gebeurt.

De film van Rosenthal is dan ook een solide vervolg waarin de slachtpartijen van het iconische horrorfiguur vrolijk doorgaan. Bloederige momenten worden niet geschuwd terwijl er continu spanning aanwezig is. Dat maakt Halloween II een waardig vervolg. Ondanks dat het merendeels een herhaling van zetten is en er weinig vernieuwing te bespeuren is.

Het beladen verhaal wordt dan ook op een luchtige manier vertelt hoewel, de boodschap nooit verloren gaat. Dat maakt The Muppet Christmas Carol een fantastische Kerstfilm.

How the Grinch Stole Christmas is een sfeervolle Kerstfilm waarin alles klopt, maar ook een film waarin Jim Carrey met zijn grappen en grollen niet stopt. Door de mooie effecten en het sfeervolle verhaal, is alles aan de film dan ook pracht en praal.

Het acteerwerk is lachwekkend slecht, de visuele effecten zijn om te janken en het camerawerk had ook veel beter gekund.

The Rental is gewoon een hele vermakelijke film die van het begin tot het einde boeit. Te danken aan de opbouw van het verhaal, de spanning en het solide acteerwerk.

Dat het leven niet volledig uit te stippelen is moge duidelijk zijn.

Dat de film dan ook een groot gebrek aan dialoog heeft komt niet als een verrassing. Daarentegen spreken de mooie beelden van Allagash voor zich. Evenals Jim’s duidelijk zichtbare strijd tegen de misdadigers, maar ook tegen zijn alsmaar slechter wordende gezondheid.

Het blijft oppervlakkig en Barnard laat veel aan de verbeelding van de kijker over. Dat helaas de impact van Dark River niet ten goede komt.

Host is ook ontzettend spannend en op veel momenten zelfs angstaanjagend te noemen.

Een ander groot gebrek is de spanning, die dan ook volledig ontbreekt. Omdat je geen band kan creëren met Thomas zal het je als kijker een worst zijn of hij dit avontuur gaat overleven of niet.

Nee, de personages springen niet in een vliegende auto die van het ene moment naar het andere moment in de tijdlijn springen, maar de unieke en realistische vorm van tijdreizen stelt de personages in Tenet wel in staat om in het verleden te handelen met de kennis die zij in de toekomst hebben opgedaan. Het staat buiten kijf dat het enorm interessant is.

Als thriller slaagt Vacancy prima, maar als horrorfilm is het allemaal net iets te braaf. Toch zit de spanning er goed in en je leeft mee met het echtpaar dat vecht voor hun leven.

The Seasoning House is een onplezierige film die choqueert en op het gebied van vermaak weinig te bieden heeft.

De makers nemen zichzelf ook niet te serieus, waardoor de Science-Fiction/thriller bij vlagen ook enorm komisch is. Maar dat neemt niet weg dat veel filmliefhebbers na afloop zichzelf even achter de oren krabben en zich afvragen wat ze zojuist hebben zitten kijken.

De balans tussen de actie en de humor is dan ook op orde terwijl Rosario Dawnson en Christopher Walken waardevolle bijrollen invullen en de film net iets meer glans geven. Desalniettemin is de door Peter Berg geregisseerde film niet werelds, want het grootste manco komt voort uit het verhaal.

Laat al die bloederige momenten maar komen, want van het acteerwerk of een goed uitgewerkt verhaal hoeft House of Fears het niet te hebben.

Voor de liefhebber van spannende en onsmakelijke horrorfilms is Manhunt dan ook zeker de moeite waard.

Zeker met in het achterhoofd houdende dat de film in 1985 is uitgebracht, is het afzichtelijke wezen angstaanjagend te noemen. Terwijl de huiveringwekkende en spannende momenten prima worden afgewisseld met luchtige humor.

Het probleem is wel dat het allemaal een tikkeltje te serieus is en met iets meer humor was de film lekker luchtig gebleven. Nu zijn er grappige momenten aanwezig, maar de spanning en de actie voeren toch wel de boventoon.

Waar Capone in uitblinkt zijn de jaren ’30 settings en kostuums.