Movie reviews of Jim Schulpen

Het plot is verder magertjes met een standaard moraal over dat familie niet per se je bloedverwant hoeft te zijn, maar de spelen het wel leuk. Voor een tiener-superheldenfilm is Shazam! dus best aardig voor tussendoor. Review

Trainwreck heeft voor mij weer bewezen dat ik Amy Schumer niet zo goed vind. Review

Horse Girl was in ieder geval een verrassing, dat vanuit psychologische interesse de moeite waard is om te gaan zien. Review

Hereditary gaat onder je huid zitten dus vergeet het maar om direct daarna te gaan slapen. Review

De film verdient veel lof voor de Wes Anderson-achtige stilering en de sterke casting van kinderen die het merendeel van de film leiden, maar voldoet niet helemaal aan de verwachtingen die van tevoren gecreëerd werden. Review

Naast verwijzingen naar queer culture zijn er ook veel subtiele hints naar klassieke filmproductiebedrijven zoals Paramount en RKO. Deze mengelmoes aan referenties maakt van The Rocky Horror Picture Show een tijdloze klassieker. Review

Filmtechnisch oogt Contratiempo wel wat saai, met veel kantoorshots en een continue ijsblauwe kleurfilter. Om echt van deze film te genieten moet je er verder zo blanco mogelijk in gaan. De grootste lol zit ‘m in de verrassingen, dus laat die rustig over je heen komen. Review

Deze coming of age-comedy met horrorelementen kan best wel eens een succesvolle film worden die je thuis op de bank met je maten en een krat bier gaat kijken. Review

Naast deze vuige, donkere sfeer draait het plot om dilemma’s, nihilisme en overleven, met veel punkmuziek en sterke visuele effecten. Beeld en inhoud vullen elkaar dus goed aan, maar bovenal is Green Room een echte genrefilm: anderhalf uur psychologische spanning, geweld en actie. Review

Dark Shadows is op en top Tim Burton, met de bekende cast en een lekker gothic sfeertje. Review

Hunt for the Wilderpeople heeft een heerlijk avontuurlijk sfeertje wat nog het meest doet denken aan een avonturenboek uit de jaren 70, in de mix met Roald Dahl en Wes Anderson. Review

Naast dat de zombiehype nu toch echt wel voorbij is, is Zombieland: Double Tap vooral leuk als je het eerste deel hebt gezien en een vleugje nostalgie wilt ervaren. Review

Het talent van Ryan Gosling is in Stay al duidelijk zichtbaar, McGregor is echter iets minder sterk. Stay is niet de beste film in zijn genre, maar zeker een leuke terugblik naar het thrillertijdperk van de jaren 2000. Review

De spanning wordt sterk opgebouwd, mede doordat beide personen steeds meer uitdaging in elkaar zoeken, tot een krachtig en onvoorspelbaar einde. Phantom Thread is qua stijl vergelijkbaar met There Will Be Blood, maar doet het net een tandje rustiger aan. Review

The Knight Before Christmas is louter feelgood zonder enige frictie en daarmee vooral (slechts?) geschikt voor kerst. Review

Het is lastig om na zoveel kerstfilms nog met iets origineels te komen, maar dat is hiermee zeker gelukt. Review

Zo’n episch verhaal vraagt om epische beelden, en die krijg je meer dan genoeg. Pacific Rim draait om de actiescènes, die er – toegegeven – in hun grootsheid en traagheid piekfijn uit zien. Review

Al met al een leuk, muzikaal, Brits feelgood drama met een klein scifi-randje. Review

Het tempo van dit avontuur ligt lekker hoog met een poppy soundtrack en doet met vlagen ook wel denken aan Harold & Kumar Go to White Castle. Good Boys lijkt in eerste instantie dus makkelijk scoren, maar zit best aardig in elkaar. Review

Anna and the Apocalypse schippert heen en weer tussen satire en kopie, waarbij je dat laatste eigenlijk wil vermijden. Het is een flinke uitdaging geweest en alles bij elkaar is het mixen van deze genres best knap gedaan. Review

The Witch is mooi en met zorg in elkaar gezet, maar met een subtiele spanning en niet echt eng. Review

Sexy Beast heeft de typische sfeer van een Britse crime: veel gevloek, snelle monologen, humor door extreme typetjes die elkaar in de weg zitten en een aardige dosis actie. Review

Het tempo ligt lekker hoog en er is flink wat actie dankzij de compleet doorgeslagen Cruella De Vil. Mede daardoor is de sfeer anders dan andere Disneyfilms: net een tikje grauwer, kouder en spannender. Maar natuurlijk komt alles aan het einde weer goed. Review

In the Tall Grass is zo’n horrorfilm waarbij het niet uit maakt dat de personages oppervlakkig zijn zonder uitgebreid achtergrondverhaal. Review