Movie reviews of Julius Julius

Weet de aandacht vast te houden, maar zodra de oplossing daar is zakt de film weer in elkaar.

De grens tussen hartverscheurend en drakerig is dun, en helaas belandt Bringing Up Bobby te vaak aan de verkeerde kant.

Neigt meer naar komedie en lijkt slechts sporadisch als doel lijkt te hebben de kijker te stuipen op het lijf te jagen.

Combinatie van alles wat je verwacht van een Woody Allenfilm: de film is charmant, geestig, en gemaakt vol passie en enthousiasme.

Sommige scènes zijn aangenaam over de top, maar op andere momenten is het een serieuze fantasyfilm.

Honderd procent geslaagd in seksthriller is Caged niet: daarvoor is regisseur en scenarist Stephan Brenninkmeijer als verteller te zwak.

Anderhalf uur aan perfect uitgevoerde klucht.

Dit laatste deel van de meest lucratieve filmserie ooit is het beste van de serie. Maar voor zij die geen Potterfanaten zijn, betekent dat helaas niet zo veel.

Helaas blijkt ook uit deel twee dat we hier in de eerste plaats met een reclame voor merchandise te maken hebben.

Werkelijk álles moet groots en over de top, waardoor je al snel nergens meer van onder de indruk bent.

Jaagt het publiek met ouderwetse middelen en eenvoudige filmtrucs regelmatig de stuipen op het lijf.

Zulke mooie achtervolgingen en gevechten zie je gewoon niet vaak meer in de bioscoop.

Meer dan een ode-met-een-knipoog. De knipoog is volop aanwezig, maar de film neemt zichzelf op momenten ook serieus.

Naast de humor is dit vooral te danken aan de aanwezigheid van de vele vermakelijke personages.

Eeft te weinig verhaal en te veel scènes waarin wordt geslapen, tanden gepoetst en videospelletjes. Kortom: doodsaai.

Een film die zowel op intellectueel als op emotioneel niveau alle juiste snaren raakt, en de kijker na afloop niet snel loslaat.

Het succes van de meeste goede komedies steunt op personages wiens lot je je aantrekt. En dat is het grote gebrek van Hall pass.

Op de uitstekende cast na verrast The Fighter geen moment; niet in verhaal en niet in uitwerking.

Het clichématige The Mechanic verveelt geen moment en de actiescènes zijn sterk in beeld gebracht. Absoluut niets meer, maar ook niets minder.

Mozaïekfilm over leven na de dood. De acteurs zijn degelijk, de soundtrack is degelijk, de cinematografie is degelijk.

Gaat over het centrale conflict tussen Albert en zijn stem in deze feelgoodfilm van het jaar.

Duidelijk geïnspireerd door de klassieke Amerikaanse Westerns, maar de Coens maken meer dan een imitatie; ze maken een meesterstuk.

Darren Aronofsky mikt met zijn nieuwste hoog maar lost de hoge verwachtingen ruim in.

Als er aan de personages evenveel aandacht besteed was als aan de vormgeving en actiescènes, was het een schitterende avonturenfilm geweest.