Movie reviews of Rick Schuttinga

De aanduidingen van de hoofdstukken zijn erg mooi; zware religie zit als een continu aanwezig thema achter alle beslissingen; en de lange speelduur valt geen moment op. Review

The Wolf House is oprecht eng, een duister sprookje. Een film die bijna exclusief op filmfestivals is vertoond, en dat is gezien de excentrieke uitvoering niet zo vreemd, maar sta je open voor verbluffende videokunst, dan is The Wolf House warm aanbevolen. Review

Het is tof om te zien wat uit Jodorowsky's Dune is voortgekomen, welke films zich lieten inspireren: zowel visueel als in scènes of shots. Review

Fando y Lis is niet interessant, niet mooi (flets zwart-wit) en zeker niet innemend. Review

Dancer in the Dark is verwoestend. Tot tranen toe geroerd. Review

Jodorowsky biedt zijn kijkers één en al surrealisme. Een film als dit moet je gewoon ervaren zonder te proberen het te begrijpen. Review

El Topo weet je te interesseren of niet. Waar anderen The Holy Mountain overdreven vinden, zo zijn er ook kijkers die El Topo beoordelen als saai. Wat je smaak ook is: iedereen vindt binnen het brede aanbod van Jodorowsky's (on)toegankelijke films wel iets passends. Review

Santa Sangre is niet voor iedereen geschikt. Dit is experimenteel, mysterieus en magisch; authentiek en eerlijk. En hoewel duidelijk herkenbaar alsnog aantrekkelijk surrealistisch. Review

Heb je Apocalypse Now nooit eerder gezien dan verwacht je een meesterwerk. Dat het dat geenszins blijkt te zijn is teleurstellend. De eerste twee uur is uitstekend om in het laatste deel flink af te zwakken. Review

Alleluia! The Devil's Carnival voelt aan als een tussenaflevering in een langere serie, episode 1 hintte daar ook naar. Kijkend naar de ontstaansgeschiedenis van Painted Doll is het verhaal prima vermakelijk, maar helaas omgeven door veel ruis. Review

Af en toe is de docu uitdagend, maar het is vooral vermakelijke waar. And the King Said: What a Fantastic Machine! is geen fantastische film, maar zeer onderhoudend, vermakelijk en een spiegel voorhoudend. Review

Skinamarink is geen meesterwerk; wél vermakelijk, creatief én effectief. Met als uitgangspunt kinderlijke onschuld en fantasie is de film nooit echt eng, maar des te fascinerender. Review

Evilspeak heeft alleen nostalgische waarde, voor als de film je als tiener de stuipen op het lijf heeft gejaagd. Beschik je niet over deze spreekwoordelijke bagage dan blijft er weinig over. De film is niet alleen slecht verouderd, maar was al niet bijster goed. Review

Possession is geen makkelijke film, wél indrukwekkend. De bevreemdende cinematografie, met soms lange takes is van grote invloed op de verontrustende sfeer. Review

Bousman en Zdunich hadden de twee films beter kunnen samenvoegen of er een serie met afleveringen van kunnen maken, nu is Devil's Carnival te vluchtig. Review

Deze film is campy, maar met beleving en vermaak. Castle Freak is net als Re-Animator en Flesh for Frankenstein (1973) lang niet perfect, maar de films weten binnen de mogelijkheden indruk te maken. Review

Als je de Saw-films achter elkaar kijkt krijg je meer bewondering voor de serie als complete vertelling. Hoe stom of vergezocht sommige wendingen ook zijn, tot het zesde deel zit Saw prima in elkaar. En laten we eerlijk zijn, Saw kijk je maar voor één ding en daarin stellen de films nooit teleur. Review

Als je het soms ongeloofwaardige verhaal opzij zet en je laat meevoeren in de vele wendingen dan is Saw VI helemaal nog niet zo slecht. De ontknoping, welke het laatste half uur in beslag neemt, is zonder meer spectaculair. Review

De kracht van The Idiots schuilt niet in de momenten dat de groep hun innerlijke idioot blootgeeft, maar juist in de kleine dingen. Review

Dit vervolg is heel anders dan Dead Snow en toch maken ze samen één geheel. Dit komt met name door overlever Martin die het weer moet opnemen tegen kolonel Herzog. De flauwe humor en niet serieuze aanpak doet denken aan New Kids. Review

Het verhaal wordt nodeloos ingewikkeld gemaakt. De krappe voldoende komt doordat Saw V in het eind gelukkig één en ander weet recht te trekken. Review

Chernobyl uit 2019 is één van de betere miniseries en kun je makkelijk in een middag in vijf uur uitkijken. De tweede keer maakt de serie evenveel indruk. Chernobyl weet begrijpbare wetenschap en angstaanjagend drama feilloos te combineren. Review

Een vervolg wat vooral gemaakt is door een geldbeluste filmstudio voor een grote schare, hongerige fans. En dat is niet altijd slecht, laat Saw IV zien. Review

Dr. Strangelove is vlijmscherpe satire. De humor zit in karikaturen, hun gedragingen en uitspraken. Review