Movie reviews of Ronald Simons

Kormákur probeert een effect van misdaad en intrige op de kale vlaktes tevergeefs te bereiken, want het wil maar niet broeierig of intrigerend worden.

Uiteindelijk gewoon een te groot project voor Hou Hsiao-hsien gebleken, waarin hij zich verkeken heeft op de broodnodige structuur...

Een zombie/kungfu-avontuur gegoten in de vorm van een women in prison-film.

Een slappe, weinigzeggende aanvulling op het subgenre van de vampierfilm.

Zo degelijk opgebouwd, goed geacteerd en op een prachtige locatie geschoten, dat de rechtgeaarde horrorfan zich weinig meer kan wensen.

De verbazingwekkende manier waarop Felicity Huffman gestalte geeft aan dit curieuze, introverte personage maakt van Transamerica toch een film om niet te missen.

Geen horrorfilm zoals je gewend bent, en had misschien beter gepast in programma van het afgelopen filmfestival te Rotterdam...

Nog altijd een waardige opvolger van Kári's ijzersterke debuut.

Deze ongemakkelijke mix van realisme en slappe komedie is belegen en verdient geen navolging.

Kabbelt zo wat door en voelt als een lome zomerdag, waarin alles gebeurt omdat het nou eenmaal gebeurt.

Een opzienbarend hedendaags kunstwerk...

Een arthousehorror, die hoog scoort op de onsmakelijkheidsmeter, maar net zo goed scoort als brave Azië-cinema.

Een wonderlijke film, die geen platgetreden paden bewandelt.

Een mooi vormgegeven film die aanzet tot nadenken.

Een kleine, lieve film, waarmee Zambrano met een prima cast en goede muziek wederom bewijst een publiekslieveling te zijn.

Een onzinnige, slecht geacteerde, maar vooral slecht geregisseerde film...

Een interessante, goedgemaakte film over een zeer specifieke, lokale versie van de lotto.

De sets zijn gedetailleerd en erg verzorgd, het camerawerk is enerverend, en dan is er natuurlijk het fantastische, ingehouden acteren van Pickford...

Overdaad, overdaad en nog meer overdaad: dat is de nekslag voor dit regiedebuut van komiek Paul Provenza.

Het personage van Scott wordt weergaloos neergezet door Damian Lahey...

Een sympathiek, sfeervol gefilmd verhaal van twee mensen in de grote stad, die hun eigen plek nog nooit hebben opgeëist.

De mooie beelden en spaarzame dialogen reiken slechts een handvat aan om de thema's te laten bezinken.

De gekmakende herhaling drijft de kijker zelf bijna tot waanzin.

De rauwheid die zoveel Japanse cinema kenmerkt, roept hier scherp geformuleerde, relevante vragen op over de rechter en beul in ons allen.