Movie reviews of Ronald Simons

Een slappe roadmovie waarin cartooneske personages met volwassen problemen verzeild raken in grappig bedoelde situaties, die de plank steeds opnieuw misslaan...

Een veelbelovend debuut en interessant tijdsdocument van een groot filmer.

Een originele genre-mix van romantiek, humor, drama en spanning in een setting van politiek activisme en anti-globaliseringsidealen.

Een fictioneel, maar goed gedocumenteerd verslag van de spastische koninklijke reactie op Diana's dood.

Weet met gemak anderhalf uur te boeien door het subtiele, ingetogen spel van François, Frot en Greggory.

De spanningsboog tussen beiden moet de film overeind zien te houden, maar in die opzet slaagt Gondry nèt niet.

Weet de kijker niet alleen voor zich te winnen door de fantastische bedoelingen, maar ook door een aantal mooie vertellingen die je weten te raken en aan het denken zetten.

Met haar gracieuze en natuurlijke spel schittert Moreno in deze opmerkelijke debuutfilm.

Toch wringt met name de oppervlakkige benadering.

Dicht op de huid, realistisch en onomwonden. Nadeel van Louhimies' harde aanpak is de overdaad.

Niets meer dan vermakelijk, maar ongeïnspireerd formulewerk.

Het thema van vergankelijkheid en de tegenstelling zinloos/zinvol is op dat moment al vele malen aan de orde geweest. Die overpeinzingen halen de vaart dan totaal uit de film.

Brengt door de goed geschreven karakters en de prachtig in beeld gebrachte, indrukwekkende sets ook prima vermaak voor de wat oudere kijker.

De film doet nergens een poging om de creativiteit van de man te duiden en fixeert zich eendimensionaal op de persoonlijke misère van de overgevoelige popster.

De documentaire belicht de liefdevolle manier waarop de overledenen een plaats hebben gekregen in andermans leven.

Slaagt er ruimschoots in om aan de hand van dit oppervlakkige verhaal over de zware prijs van maatschappelijk succes een frisse romcom te maken.

Een nietszeggend, mainstream verhaal.

De toon van de film is neerslachtig en menigeen zal de zaal pessimistischer verlaten dan binnenkomen.

Een moedig portret dat registreert zonder te oordelen; ook al is het een droge registratie die enige voorkennis van de ware tragedie vereist.

Er is gewoon te weinig te vinden dat je nog niet eerder en beter zag...

Een flink aantal prettig gestoorde, tobberige personages...

Een weinig om het lijf hebbende komedie...

Door niet alleen de arbeiders te volgen, maar ook de trotse directeur Lam en zijn staf reikt de film verder dan een oppervlakkige verkenning van ellende.

Een combinatie van visuele flair, humor en drama...