Movie reviews of Tim Bouwhuis

Een uiterst vermakelijke film, waarin Jessica Chastain wederom bewijst bij de beste Hollywoodactrices te horen.

Zo vermakelijk en prachtig gemaakt, maar kent tegelijk een wat inspiratieloos verhaal met afgebakende, opzichtig geconstrueerde personages.

Visuele pracht met een grote ‘maar’ in de kantlijn.

Deze sequel zal veel fans vermoedelijk precies geven wat ze verlangen, maar betaalt daarvoor wel een prijs.

Slechts in een paar scènes schijnt iets door van een grijpbare, door en door menselijke pijn...

De evoluerende dynamiek tussen vader en dochter kan op korte, maar daarmee ook zeer krachtige wijze worden uitgespeeld.

Traag, abstract, zweverig. Toch is de film van een grote schoonheid, cinematografisch én inhoudelijk.

één van de mooiste, meest authentieke films van het jaar.

. Een klein meesterwerk is deze film daarmee nog net niet, een intrigerend kunststuk wél.

De meest spraakmakende scènes van de film zijn eerder komisch dan geloofwaardig, eerder abstract dan sociaal-realistisch.

Het krachtige acteerwerk van de jonge Harboe zorgt ervoor dat de film ook gevoelsmatig haar sporen nalaat.

De zware slotakte laat een blijvende indruk achter...

Een krachtige indiefilm, die door de eigenzinnige uitwerking niet aan haar narratieve clichés ten onder gaat.

Verweert zich zo op slinkse wijze tegen het gebrek aan narratieve ontwikkeling.

Een mooie, maar ook lange film, die de aandacht vasthoudt zonder ergens geheel te overtuigen.

Een uiterst kille, lege film is, die enkel in haar donkere humor wat momentjes van verlichting biedt.

Vlaanderens beste acteur en Frankrijks beste (jonge) actrice dragen een film die het aankijken absoluut waard is.

De scherpte die doorklonk in de antwoorden van de filmmaker miste ik soms in het (vaak te) opzichtige script.

Een dosis zorgvuldig geënsceneerd vermaak, ontdaan van nuance en vernieuwing.

Een stijlvolle, hallucinante misdaaddrama...

Een beslissende rol is daarin weggelegd voor de prachtige cinematografie, die de film onmiskenbaar naar een hoger niveau tilt.

De keuze voor Blanchett is meesterlijk en verwarrend tegelijk.

Wie naar 2049 gaat bezoekt immers geen film, maar een wereld.

Vormt een krachtig tegengeluid in een tijd van alternatieve feiten, propaganda en fake news.