Movie reviews of Bart Verhoeven

Die muziek in When the Light Breaks, in de tunnel op het begin, maar ook bij de zee op het einde. Heel veel hartjes voor die muziek. Dikke vette kippenvel. De film zelf zit ook vol emotie, wat ook goed te zien is aan de acteurs. Review

Kleurrijk in beeld en in personages en met een flinke dosis lef. Helaas valt het acteerwerk wat tegen, wat met zo een einde toch wel echt een afbreuk doet aan het verhaal. Review

Raptures is een rommelige film. Emotioeel binden met de personages is ook moeilijk. Medelijden met Rakel is de bedoeling, maar die missie faalt. Wel complimenten voor de ondertiteling. Review

Kouté Vwa start veelbelovend, maar weet de rest van de documentaire niet te overtuigen. Er zijn simpelweg teveel onbeantwoorde vragen en dat terwijl iedereen om Lucas heen zoveel van hem hield. Review

Silence of the Sea is een prachtig staaltje Japanse cinema. Oog voor details en een verhaal dat mysterieus is en altijd boeit. Lang leve de liefde. En wat een mooie kunst! Review

Where the Wind Comes From is een fijne feelgood, een coming of age en roadmovie ineen. Een kleurrijke film met heerlijke muziek en een film die je kriebels in je buik geeft. Blijf dromen, ook al weet je niet wat die dromen zijn. Review

Back to the Family is een trieste film. Ze zeggen niet veel, maar de (rauwe) beelden zeggen soms al genoeg. Review

An Errand is een overbelichte, over geproduceerde, Filipijnse neo-noir. Om over het tenenkrommende acteerwerk maar te zwijgen. Het einde was dan wel weer grappig. Review

Holy Electricity is een echte arthouse film, vol met eigenaardige en markante personages. Een film vol zwarte humor en naturel acteerwerk, maar ook een film waarbij de aandacht van de kijker op een gegeven verslapt. Review

Prachtige beelden, met stiltes en tussenpauzes vol met emoties. Review

Een soort Alice in Wonderland, maar dan in de echte wereld, struinend langs pittoreske dorpjes. Review

On This Land is een beetje vreemd, maar niet op een goede manier. De beelden zijn te onsamenhangend en dat terwijl de zwart-witbeelden en de gekozen camerastandpunten oogstrelend zijn. Review

Drie Dagen Vis is een van de betere Nederlandse films in jaren. Hoe graag je soms ook een betere band wil met iemand, soms is het ook zoals het is. Je waardeert wat er is. Mooi hoe ze drama en humor combineren. Review

De Idylle is een interessante film. Je moet je aandacht er ook goed bijhouden. Humor en drama gaan hand in hand, waarbij de luchtigheid fijn is, omdat je als kijker genoeg krijgt te verstouwen. Review

Caught by the Tides begint pas na 45 minuten en ook daarna weet je niet waar je naar kijkt, mede ook door het vele overbodige beeldmateriaal. Voor de liefhebber van Chinese slow-burners. Review

Donker, soms luchtig en met een prachtige boodschap. Wat een vakmanschap! Review

Hoe minachting, wantrouwen, uitzichtloosheid en stress samenkomen in een wereld waar het om geld draait. Fraai verbeeld in deze ingetogen en toch schrijnende film. Puik geacteerd ook! Review

Torch Song is de zeer verdienstelijke eerste speelfilm van Jeroen Houben. Personages ken je door en door, net als hun eigenaardig- en nukkigheden, waardoor de film aangenaam weg kijkt. Review

Naar meer smakend speelfilmdebuut van zowel actrice Benedetti en regisseur Julien Colonna. Review

Animale kent een prachtige cinematografie, maar het matige acteerwerk en het voorspelbare script doen dat teniet. Review

Mr. K. is een buitengewoon, bijzondere film met een fantastische cinematografie. Review

Confidenza weet de aandacht van de kijker niet de gehele 133 minuten vast te houden. Te saai en te veilig, al redt het einde de film en scoort hij alsnog een voldoende. Review

Memorias De Un Cuerpo Que Arde laat schrijnende levensverhalen zien van drie vrouwen en hun ervaringen met seks. Drie vrouwen, gespeeld door een actrice, op een locatie. Subliem gedaan. Review

Het is geen slechte biopic, maar er zit zoveel overproductie in, dat dit niet helemaal aansluit bij het levensverhaal van de Franse chansonnier. De muziek is uiteraard wel geweldig. Review