Movie reviews of Rick Schuttinga

Er is nauwelijks dialoog en toch wordt er zoveel gezegd. Zonder veel woorden kun je alles aflezen van de gezichten en zien in lichaamstaal. Een sombere film, met veel ziel, een ziel vol onbenoemde tranen.

De film is in balans. Je wordt opgezogen en meegesleurd. Regisseur Trey Edward Shults maakt de kijker onderdeel van het verhaal.

De film voelt als een gehaast project. Wellicht wil Lee meegaan nu BLM wereldwijd weer oplaait; meeliften op de actualiteit. Had de tijd genomen om kritisch naar je film te kijken Lee, hij kon er alleen maar beter van worden.

Veel blijft onverklaard. Maar de film heeft het niet nodig. Ondanks de missende puzzelstukjes zie je het grotere geheel. En dat geheel stelt niet teleur.

Proxima is een solide dramafilm over het afsluiten van je band met de aarde voor een langere periode. Hopelijk tijdelijk, maar wat de toekomst brengt weet niemand.

Nicolas Cage speelt in zijn kenmerkende stijl; chaotisch, onnavolgbaar, tikkeltje afwezig en gelukkig verre van serieus. Color Out of Space biedt een boeiend concept, is prima uitgevoerd en visueel aantrekkelijk.

A Beautiful Day in the Neighborhood zuigt je op en houdt je aandacht vast tot het eind. En dan die sublieme slotscène achter de piano; dat is finesse.

De Vliegende Hond is een mislukking, zowel de film als het kunstproject.

Of slow cinema je aanspreekt lijkt alles te maken te hebben met het onderwerp. Want als er niet veel gebeurt moet hetgeen je ziet je wel aanspreken. Bij Atlantis is dat het geval. De industrie van het begin toont krachtig en de gebeurtenissen aldaar zijn tot op zekere hoogte explosief. Het verval van huizen en leefomgeving doet urbex aan en heeft zo zijn charme.

Punt Uit - Schluss Aus - Full Stop is een eenvoudige docu die heel goed laat zien dat de keuze voor euthanasie makkelijk lijkt, maar het nooit is.

Saai, eentonig en langdradig verkopen geen film, maar mooi gemaakt is 'ie zeker.

De Beentjes van Sint-Hildegard wordt vermarkt als de eerste Twentse bioscoopfilm. Dat werkt prima - ook voor iemand zonder link met het gebied of het dialect. Waar randstedelingen de Tukkers niet kunnen verstaan (of andersom niet willen) zorgt het voor grappige frictie.

Bij vlagen zijn de gebeurtenissen grappig en de tijdsprongen zijn erg sterk. Steeds subtiel, maar duidelijk genoeg zijn we weer jaren verder of terug in de tijd. Bijna sprookjesachtig is Little Women een film die moet passen bij je smaak. Prima vermaak, je kijkt 'm lekker uit, maar je houdt er van of niet.

Uncut Gems is zo'n unieke film die zelden voorbij komt. De ene wending is nog gekker dan de ander, maar het turbulente leven van Howard blijft geloofwaardig.

Een mooie, oprechte film over een persoonlijke ontdekkingsreis.

Goldie is rauw en menselijk. Een fijne, kleine film over dromen versus realiteit en over volwassen worden.

Richard Jewell laat zien dat een prima verhaal niet automatisch zorgt voor een goede film.

Dark Waters biedt dus een boeiend verhaal in een iets minder boeiende vertelling.

Dit is een typische Hollywood film, zo één die alleen in Amerika gemaakt kan zijn. Sensatiebelust, maar zonder diepgang.

Die rauwe en directe actie voelt authentiek voor een slagveld. Iedere seconde telt en je leven kan in een vingerknip voorbij zijn.

Daar waar gepast is komedie toegevoegd, waar een serieuze toon nodig is weet regisseur Waititi dat toe te passen.

De film duurt anderhalf uur, maar voelt langer. De shots zijn boeiend, maar worden uitgerekt en voelen dan saai.

Echo is prachtige cinema, dus al lijkt het niet te passen in jouw straatje, stel je open en laat je verrassen.

The Peanut Butter Falcon is geen moment langdradig, soms zelfs iets te vlot in vertelling. En komt die gedroomde worstelmatch ervan? Hoe dan ook is de finale de kers op de taart.